بازديدکنندگان:
غزل
//سال تولد 1368 //////جنسیت مونث //////وضعیت تاهل مجرد ///////عنوان متن خوشحال میشم نظراتتونو بشنوم
سلام دوستان.یه سوال داشتم و البته نظرتون.یه مدت پیش پسری که دورادور باهاش آشنا بودم و دوسش داشتم بهم ابراز علاقه کرد و ازم اجازه خواست باهم بیشتر آشنا بشیم.منم قبول کردم.البته من تصورم از پیشنهاد ایشون فقط ازدواج بود و بس.تا حالا هم تو اینجور روابط نبودم کاملا هم مخالفم دیگه هم امکان نداره تکرار کنم.حق میدادم که ایشون هم منو نمیشناسن و واسه ازدواج واقعا میخوان شناخت پیدا کنن.چند روز فقط از طریق اس ام اس با هم حرف میزدیم(سوال های عادی راجع به خانواده و احوالپرسی و...).البته ایشون از همون روزه اول پسرخاله شد و خودمونی ولی من حد و حدود رو رعایت میکردم.تا اینکه روز 5ام لحنم رو صمیمی تر کردم و بهش گفتم تصمیم گرفتم که صمیمی تر بشیم اینو گفتم چون میخواستم بتونم سوالای بیشتری ازش بپرسم که شوکم کرد و گفت انرژی موش و گربه بازی کردن نداره وسنش یه جوریه که عشق و عاشقی تو سرش نمیره و اگه خسته بشه ممکنه رفتاری کنه که دختر سالمی مثل من لیاقتشو نداره. گفت که یه دوست دختر کامل میخواد(منظور از کاملش همون س ک س بود دیگه!!!).گفت که خوب فکرامو بکنم .منم جواب دادم که از آشنایی باهاشون خوشحال شدم و البته بهش گفتم که اولین کسی بود که دوسش داشتم براش ارزوی موفقیت کردم.اونم جواب داد چون دختر پاکی هستم دلش نیومده با احساساتم بازی کنه برام آرزوی موفقیت کرد و گفت که لیاقتم خیلی بیشتر از ایناست.
حالا میخوام نظرتونو بدونم که رفتارم درست بوده؟آیا این نوع دوستی ممکنه کسی رو از ازدواج منصرف کنه؟اصلا نظرش راجع به من چیه و ...؟کلا خوشحال میشم نظراتتونو هر چی که هست بشنوم.در ضمن من 23 سالمه اونم 29 سالش.فکر میکردم هر دومون عاقلانه فکر میکنیم
چرا واقعا جامعه جوری شده که نمیشه به کسی اعتماد کرد؟من واقعا دوسش داشتم.همه پسرا اینطورین؟
نویسنده:غزل، ارسال شده در سه شنبه 21 شهريور 1391 ساعت 01:33 قبل از ظهر، 4559 بار مشاهده شده، 8 نظر، PDF،